Doğumdan sonraki birinci yılda bebeğin ilk cinsel duyguları, yıkanma ve altının değiştirilmesi ile ortaya çıkar. Bebek bezinin genital bölgedeki baskı ve hareketi bebeğin hoşlandığı haz verici duyumsamalardır ( Yavuzer, 1998;124). Bu dönemde çocuk idrar torbası ya da bağırsaktan gelen uyarı ve duyarlılığı, zevk verici hoş bir duygu olarak kabul eder (Wechselberg ve Puyn, 1999;52).

Tuvalet eğitimi sırasında annenin aldığı birtakım tedbirlerin de çocuğun cinsel hayatı üzerinde olumsuz etkiler yaptığı görülmektedir. Kimi çocuklar büyük ve küçük abdestlerini zamanında haber vermedikleri, henüz bu alışkanlığı kazanamadıkları için sık sık bez ya da iç çamaşırı kirletirler. Kimi anneler daha az bez ya da iç kıyafet yıkamak için çocuklarını çıplak gezdirirler. Bu durumda çocuklardan bir kısmı cinsel organlarıyla oynamaya başlarlar. Çocuğunu, az çamaşır yıkamak amacıyla çıplak gezdiren anneler çocuklarına kötü bir fırsat hazırlamış olurlar, cinsel organı açıkta olan çocuk böylece onunla oynamaya başlar. Bu oynama sırasında özel bir zevk duyan çocuk, yalnız ve boş kaldıkça bunu tekrarlamayı bir alışkanlık durumuna getirebilir. Yine tuvalet eğitimiyle ilgili olarak birçok annenin başvurduğu bir başka tedbir de şudur: Çocukları oturaklı bir iskemleye çıplak oturtup çocuğun küçük ya da büyük abdestini buraya yapması istenir. Kimi çocukların çıplak olarak genellikle metal olan lazımlık üzerinde uzunca bir süre oturmaktan özel bir haz duydukları uzmanlarca saptanmıştır. Hatta bu uzmanlara göre, zamanla bir alışkanlık şekline gelen bu durum, çocuğun ilerideki cinsel hayatında bir takım anormalliklerin doğmasına bile neden olabilmektedir (Çaplı, 1993;191).

Tuvalet eğitiminin, anne ve çocuk arasında uyumlu ilişkilerle sürdürüldüğü durumlarda özerk bir insan olarak, özgürce seçim yapabilme, bağımsızlığını sürdürebilme, suçluluk duymaksızın girişimde bulunabilme yeteneklerini kazanır (Gençtan,1995;37). Tuvalet eğitimi verilirken, annenin çocuğa karşı sabırlı olması, onunla arkadaşlık etmesi, çocuğun kendine olan güvenini artırması, çocuğa onu sevdiğini belli etmesi ve aceleci davranmaması davranışın daha çabuk kazanılmasını sağlayacaktır (Wechselberg ve Puyn, 1999;253).